Siempre he soñado con ser madre aunque confieso que no me gustan demasiado los niños y nunca he sido muy niñera. Soy la pequeña de dos hermanos y siempre he sido la consentida de la familia, razón por la cual los niños pequeños siempre eran una amenaza para mí.

No soy una madre modélica y tampoco disfruto con los embarazos. Se me hacen demasiado largos y el posparto es algo que desearía poder borrar de mi maternidad ya que tuve malas experiencias con ellos.

Foto Noelia Palafox

Aún así, no hay nada que me hiciera más feliz que ser madre. Hay gente que no lo entiende, pero esto tiene un nombre: instinto maternal y a mí, con 30 años y pareja estable, se me acentuó a niveles máximos.

Soy periodista y comunicadora social. Me fascina el mundo 2.0 y que el lector por fin diga lo que piensa y lo que es mejor aún, que lo comparta. Así que ¡adelante!

Desde que abrí este blog me han pasado cosas maravillosas, algunas de ellas las he podido compartir aquí y otras en: algunos otros medios.

Albert (mi marido), Ares (nacido en febrero de 2013), Goran (nacido en octubre de 2015) y Keira (nacida en septiembre de 2022) me acompañan en esta increíble aventura. Sin ellos nada de todo esto tendría sentido.

Blogs de madres hay muchos, pero éste es el mío y os invito a que me acompañéis en este nuevo episodio de mi vida, el más importante.

Sheila.

56 Comentarios
  • desmadreando

    Responder

    ¡Hola Sheila! ¡Que sustazo me has dado! Tranquila que el lo calcado se debe a la famosa plantilla de wordpress que como verás- y más en el mundo embarazado-preñado-parido-es de los favoritos. Tranquila, pronto haré alguna evolución, ojalá también la veas «nacer». Por ahora te doy la enhorabuena por este proyecto de vida. ¡Felicidades!

    • trandafiras

      Ya he visto la evolución de tu blog. Un diseño estupendo, enhorabuena! Me gusta…

      • desmadreando

        Gracias y tu también has cambiado 😉 si estamos de estrene uuuyeah!;)

      • desmadreando

        Muchas gracias Sheila! Por lo que pude apreciar tu también tuviste cambios en al cabecera 🙂 así que estamos de estreno. Un abrazo.

  • vinyetdf

    Responder

    Sheila, t’acabo de conèixer però tot el que escrius m’ha fet emocionar moltíssim! Tenim moltes coses en comú… Gràcies per la teva menció al meu blog! Un petó i ens llegim!!

    • trandafiras

      Me n’alegro! Doncs possiblement també ens trobem pels carrers de Sitges… 😉

      • vinyetdf

        Ah si? i això?? quina intriga nena…

  • Karla

    Responder

    Recién llegada al mundo baby!! A mí tampoco me hacía mucho todo el tema bebés…pero…mira!! Lo que no pienso dejar que me ocurra es dejarme llevar por la ñoñería ,por eso me gusta este blog!!! Nos seguimos…Besitos!!

    • trandafiras

      Gracias guapa!! Tu embarazo es tuyo y debes vivirlo como tú lo sientas. Por una vez somos nosotras las protagonistas, aunque lo bueno dure poco.. (a mí ya se me está acabando el chollo).

  • Regina

    Responder

    Hola Sheila! Acabo de ver el programa, me ha parecido tan bonito y tan natural todo, aquí tenéis una nueva fan y una nueva seguidora de tu blog, ya te tengo en favoritos 😉 Con la frase final me has llegado a emocionar… Es cierto es nuestra familia y yo estoy deseando verle la carita a mi pequeñ@ (esta semana voy a la de alta definición) bueno no me enrollo más felicidades por el blog,por el programa y sobre todo por lo mejor que has hecho en tu vida… Ares.

    • trandafiras

      Hola Regina! Bienvenida y enhorabuena por tu embarazo. Pues me alegra saber que te gustó. La verdad que sí que fue todo super natural y espontáneo, te lo puedo garantizar. Como pudiste ver, yo estaba muy emocionada, y es que cuando llegas del hospital a casa, aún tienes los sentimientos a flor de piel.
      La eco de alta definición hace tanta ilusión… disfruta cada momento que vivas, que ya se ve que lo haces.
      Y gracias por seguirme y por tus palabras.

  • Chrisna

    Responder

    Hola Sheila, yo también he visto el programa. Felicidades por tu hombrecito, Yo aún no puedo buscar… económicamente no podemos, pero bueno, todo se andará :). Aún no he leído nada de tu blog, pero voy a empezar a leerlo y me pongo al día rápido. Un beso guapa.

    • trandafiras

      Hola Chrisna, si aceptas mi consejo, no esperes a que llegue el «momento», porque nunca llega. A nosotros nos ha llegado en el peor momento (económicamente hablando) y estamos tan contentos. Al final, de todo se sale. Mira a nuestros padres, ellos lo tuvieron aún peor que nosotros y han sabido hacerlo muuuy bien. Ánimo!

    • Regina

      Disculpa mi indiscrección y que me meta en un comentario así de manera espontánea, pero mira soy una premamá primeriza de 26 años (buscado) soy dependienta a jornada completa y partida y mi novio no tiene trabajo fijo, y mira embarazados!! con unas ganas locas y super felices…. y la verdad arrepentida de no haberlo hecho antes. 1 besoo!!

      • trandafiras

        Jajajaja!! ¿¿Lo ves Chrisna?? Busca otra excusa… 😉
        Gracias Regina por compartir tu caso.

      • Regina

        yo he estado mucho tiempo esperando a que llegase el momento… e incluso llegó a afectarnos como pareja, sé de lo que hablo y de verdad al final te das cuenta de que lo único que has dejado pasar es el tiempo, la vida es corta y maravillosa y embarazada aún más!! 😉

        • trandafiras

          Es cierto que cuando tarda en llegar ese momento tan soñado, mucha gente se puede obsesionar y entonces caemos en crisis personales que pueden llegar a ser muy peligrosas. Me alegro que no fuera tu caso.
          Y tienes toda la razón, la vida es corta y maravillosa.
          Un saludo.

          • Nilmadis

            Hola vi este blog y me a gustado mucho, te felicito.
            pues ya que hablan de las crisis quiero entrar en el tema yo tengo 27 años y tampoco e sido muy amante de los niños y toda mi vida a sido muy ordenada y siempre planificaba lo que debía hacer, me case muy enamorada, me mude al país de mi esposo y en el mismo mes salí embarazada, no me dio tiempo de adaptarme, actualmente mi bello bebe tiene 6 meses y me siento la peor madre del mundo ya que no puedo aportar nada para su manutención, me dedico exclusivamente a su cuidado y muchas veces me aburro y creo que eso le trasmite malas vibras a el no se como aliviar mi estrés sin afectar a nadie mas por que hasta me e puesto peleona y eso puede afectar mi matrimonio. queridas madres primerizas necesito consejos y alguien con quien compartir lo que estoy pasando.

  • unaterapeutatemprana

    Responder

    Otra bloguera que se une conquistada después de ver el programa. Sois una familia preciosa.
    Un abrazo.

    • trandafiras

      Muchas gracias!!! Bienvenida, pues. Espero que te sigamos conquistando por mucho más tiempo. Un besazo.

  • MJ

    Responder

    Felicidades por la familia tan bonita que tienes 🙂
    Yo también vi el programa y me encantó… me trajo tantos recuerdos… fui mami hace casi 4 meses.
    Con tu permiso me quedo por tu blog.

    • trandafiras

      Holaaa! Pues bienvenida a mi blog, puedes quedarte el tiempo que quieras 🙂
      Qué bueno saber que te gustó el programa y que te trajo tantos recuerdos. Al final todas tenemos tantas similitudes que lo que falta es hablarlo más y compartir las experiencias entre nosotras para animarnos con este maravilloso momento que tenemos la gran suerte de vivir.
      ¿Cómo lo llevas tú?

  • JULIA

    Responder

    Hola Sheila!!me encanto el programa el otro dia! Felicidades por ese bebe tan bonito y por el marido que tienes que parece una joya!! Mi marido y yo llevamos buscando un bebe 6 meses….pero de momento no llega 🙁
    Una pregunta, sin ser indiscreta, vosotros cuanto tiempo tardasteis en quedaros embarazados?? Yo empiezo a desesperarme….Un besote!!

    • trandafiras

      Hola Julia! Muchas gracias por tu comentario.
      No te desesperes si el bebé no llega cuando lo deseas y sobre todo no dejéis que se convierta en algo obsesivo.
      Nosotros tuvimos muchísima suerte y tardamos sólo 3 meses pero sé que lo «normal» es tardar cerca del año pasados los 30. No sé si es tu caso… Ánimo! Y a seguir intentándolo.

  • Desiree

    Responder

    Hola fui madre a los 21 años de un niño precioso que me robo el corazon en el minuto 1, se llama Aaron como su padre y tiene 20 meses. Como todas las mamas puedo permitirme el lujo de decir que es lo mejor que me ha podido pasar en esta vida,

    • trandafiras

      Hola Desirée! Enhorabuena por tu bebé, que seguro ya no lo es tanto. Debe de estar enorme!
      Y gracias por tu comentario. Bienvenida a mi blog!

  • MELL

    Responder

    Hola! me gustaría saber como fue tu recuperación tras la cesárea. Hace tres semanas tuve a mi pequeño y me quitaron las grapas al salir del hospital. Ahora llevo los puntos que deben caerse solos. Todavía tengo molestias del tipo contracciones, sangrado y dolor en la herida… Incuso ponerme de lado en la cama me molesta. Mi barriguita la encuentro muy flácida y utilizo faja para salir a la calle (durante el embarazo me engordé 12kg) y me faltan por perder 5.

    • trandafiras

      Hola Miriam, bienvenida a mi blog.
      Tengo la gran suerte que mi recuperación fue bastante buena y rápida. Los primeros 15 días dolía bastante la herida, sobre todo cuando me levantaba de la cama para coger al niño y pequeños esfuerzos.
      A mí creo que no me pusieron grapas, sino unos puntos internos que el médico me quitó tirando de un hilo lateral.
      Seguí teniendo entuertos (pequeñas contracciones) cuando daba el pecho al pequeño hasta casi el mes. Efectivamente, la famosa cuarentena es la que marca el fin del sangrado y dolores más intensos. Así que ten paciencia… Cada día que pasa es una gran mejora, ya verás..
      Yo también usé faja hasta pasados unos 20 días…
      Yo engordé 16-17kg y perdí unos 12kg los primeros 15 días y ahí me quedé. Ni pierdo ni gano… Así que aún me faltan 4kg y mucha gimnasia para recuperar mi figura pero tampoco hago nada por perder. Ahora sólo disfruto de mi familia y de disfrutar el poco tiempo de baja que me queda!!

  • Iris

    Responder

    Hola Sheila e visto el programa, y me siento muy identificada con tu caso. Ya que mi pequeño nacio por cesaria,no logro engancharse al pecho en el hospital y me ofrecieron pezonera y asi continuamos, ademas Iker tiene frenillo. Que ya porfin este viernes se lo quitaran. Se que has logrado retirar la pezonera y me ayudaria muchisimo que me explicaras como lo has conseguido? pues es algo que me precupa si yo y mi pequeño seremos capaz de conseguirlo. Y la experiencia de una mama que lo a logrado para mi es una luz en este camino de lactancia.Ahora por facilitarle la succión uso sacaleche y asi estamos.. muchisimas gracias y besitos!

    • trandafiras

      Hola Iris,
      Ya sois varias personas las que me habéis pedido que os cuente con un poco más de detalle el tema de cómo retiré la pezonera y voy a preparar un post con mi experiencia que publicaré durante la próxima semana. Espero que al menos te motive lo suficiente para intentarlo.Tendrás que tener paciencia porque no es rápido. A mí me ha llevado 2 meses y mucha persistencia.
      Ánimo!

      • Iris

        Gracias sheila la verdad que esto es duro,lo compleja que puede llegar a ser la lactancia materna. Ya porfin mañana llega el dia de quitarle el frenillo ami pequeño. Ares que tal? se lo quitaron,o no le a dado molestias? supongo que como madre primeriza el miedo me puede en esta situacion. Como te sientes despues de 2meses tras la cesaria? yo llevo un mes y 15dias y parece que cada dia estoy mejor.Pero ejercicio de.recuperacion muy poco,andar a paso ligero. Algun consejo? gracias Sheila besitos.

        • trandafiras

          Hola Iris, ¿Cómo fue lo del frenillo?
          Imagino que si fue como el de Ares, fue un segundo. Ares se quejó más por sujetarle la cabeza que por el cortecito en sí.
          Yo creo que, en nuestro caso, fue todo un acierto quitarle ese frenillo. No paraba de sacar la lengua, parecía que había descubierto un miembro nuevo en su cuerpo. En cualquier caso, cada frenillo es diferente y siempre deberá valorarlo un pediatra si se ha de cortar o no.
          Después de dos meses de la cesárea estoy más feliz que nunca. Muy bien, de verdad. Y disfrutando a tope de la lactancia.
          No estoy haciendo más ejercicio que el caminar. Pero ya tengo un poco de «mono» por hacer algo más intenso: bici o correr un poco… Así que en beve me pondré manos a la obra, y más teniendo un entrenador personal en casa… jejeje.

  • encarna

    Responder

    Hola Sheila! sorprendida y feliz de reencontrarte. Estudiamos juntas periodismo, pero de eso hace ya diez años… bufffff.
    Bien, te descubrí por casualidad hace unos días a través del programa y ahora te sigo por aquí. También soy mami, pero de un «bebé» de 7 años. Hace tres meses perdí otro tras una ILE por rotura de bolsa prematura y ahora, que ya estoy repuesta, volvemos a la carga, por lo que seguiré tu blog y tus consejos de buena gana. Un gusto volver a verte. Enhorabuena por este proyecto y por tu peque!!! Bsos

    • trandafiras

      Hola Encarna!
      Diez años?? Madre mía, acabas de hacer que me sienta una viejuna.
      ¿Tienes un niño de 7 años ya? pues entonces tienes mucho que contarme a mí!
      Te deseo toda la suerte del mundo en tu nueva aventura. Y mucho ánimo!
      Un besote.

  • piluca

    Responder

    holaa sheila!! acabo de ver el programa… me encanto! tengo 39 años un niño de 7 y estoy buscando llevo 4 meses.. tengo unas ganas!! en fin.. un saludo y felicidaddes!

    • trandafiras

      Hola Piluca! Pues te deseo toda la suerte del mundo y muchos ánimos. Y si quieres seguirme, yo encantada. Aprendo mucho de todas vosotras. Un saludo.

  • Mónica

    Responder

    Hola Sheila!,

    Tu blog me está encantando! Digo está porque Emma no me deja mucho tiempo libre y ahí estoy, leyendo a ratitos.
    Lo que si he visto es el programa de Bebé a bordo y me ha emocionado. Cuanta ternura, cuanta emoción, cuanto amor…. Me han traído tan dulces recuerdos….
    Solo han pasado 5 meses y medio y ya lo veo tan lejos….

    Bueno, no me he presentado, soy Mónica y tuvimos la oportunidad de conocernos personalmente y por casualidad el jueves. Las dos estábamos poniéndonos bonitas las manos… 😉

    Bueno, estoy encantadísima de haberte conocido y pienso seguirte en tu blog,
    Por cierto, tienes un bebé precioso!

    • trandafiras

      Para mí han pasado 3 meses y también lo veo lejos, imagínate!!
      Me alegro mucho de que me sigas!
      Un beso.

  • Carlota

    Responder

    Hola!!!! Yo estoy de 13 semanas y hoy especialmente sensible por lo que me he leido tooooodo tu blog de una sentada (con alguna lagrimita….).
    Me tranquiliza saber que lo que escribes, con lo que me siento identificada, le pasa a muchas embarazadas. Ansias de segundo trimestre!!!!
    Lo que más me ha encantado son las fotos de tu barriguita, era una idea que le iba comentando a mi chico pero cuando vi tus fotos y se las enseñé ¡le acabe de convencer!!
    Gracias por el blog!!

    • trandafiras

      Hola Carlota,
      No es por desanimarte pero estas idas y venidas de sentimientos te van a venir más a menudo de lo que te gustaría. Nuestras hormonas se arman unas fiestas que no te cuento así que esos bajones son lo más normal que te va a pasar.
      Un consejo: no dejes de hacerte las fotos de la evolución ya que es un recuerdo maravilloso que guardarás el resto de tu vida.
      Y levanta ese ánimo que ya verás como todo compensa después de tener al bebé en tus brazos.
      Muchos besitos.

  • Cris

    Responder

    hola t sigo desde q estaba embarazada,Nacho nacio el 15/08/2013 y simplement dart la enhorabuena y dart las gracias por ensenñarnos cosas
    muy curiosas.muchos besos para los 3 de nosotros 3.
    Nacho, Cris y Rober

    • trandafiras

      Hola Cris,
      Muchas gracias por tus palabras, me motivan para seguir adelante. Vosotras sois la clave de que continúe con este rinconcito de experiencias.
      Muchos besos familia.

  • Vane

    Responder

    Hola Sheila, antes de nada enhorabuena por tu blog, me ha encantado, creo que no me he dejado ningún post por leer, jajajajaja… y cuando tenga un momento veré tu participación el Bebé a bordo. Curioseando en blogs de embarazadas encontré el tuyo y me entusiasmó. Yo todavía no estoy embarazada, ni siquiera sé si podré llegar a conseguir ser madre; pero estamos en ello y creo que en este blog das una visión cercana y realista de lo que es el embarazo, la maternidad… gracias por compartir tu experiencia.

    • trandafiras

      Muchas gracias Vane! ¿En serio te lo has leído todo? Qué halago para mí…
      Te deseo toda la suerte del mundo en tu andadura pero sobre todo: mucha calma.
      Un beso y gracias por seguirme.

  • tiptrip

    Responder

    Buenos días Sheila, me gusta mucho tu blog y me gustaría ponerme en contacto contigo. Me podrías dar tu email? gracias, hasta pronto. E.V.E

    • trandafiras

      Hola!
      Te acabo de escribir un correo.
      Qué bien que te guste el blog.
      Un fuerte abrazo,
      Sheila.

  • Al Home

    Responder

    Me gusta mucho tu blog, así que aprovecho ahora que tengo la ocasión para darte un premio, puedes recogerlo en http://homebabysa.blogspot.com.es/2014/05/premio-liebster-award.html

    • trandafiras

      Pero buenooooo!!! Muchas gracias por mi super premio y visitarme. Ahora mimo me paso a recogerlo.
      Un abrazo.

  • Ofertas de pañales baratos online

    Responder

    A mí me sucedió algo parecido, no era muy de tener bebés hasta que pasé la treintena y nos vimos demasiados solos en nuestra pequeña casa así que decidimos repoblarla con tres pequeñines. Un saludo

    • trandafiras

      Vaya! Qué valientes con familia numerosa. ¡Enhorabuena!

  • salmo

    Responder

    Buenísimo el blog! Excelente, me encantó. Voy a recomendarlo!!

  • Miri

    Responder

    Hola, podrías darnos información sobre las cremas anticeluliticas que podemos usar durante el embarazo?
    No estoy segura de que se deban usar..
    Gracias!

    • trandafiras

      Yo durante el embarazo sólo usé cremas antiestrías, así que no puedo ser de mucha ayuda, la verdad.

  • alba

    Responder

    hola Sheila!
    tu blog es genial, tiene de todo y eres muy maja.
    Queria comentarte que por los e-mails que recibo como suscriptora, el e-mail del post, descubriendo la ciudad con babyhome.. lo he recibido ya 143 veces durante unos días.
    Te aviso por si tienes que mirar si hay algún problema con el programa y que no te este pasando con alguna suscriptora mas.

    gracias y buen dia

    Alba

    • Sheila

      Ostras Alba, qué mal! Eso es debido a que cuando has dejado el comentario, has marcado la casilla de querer recibir las notificaciones a esa misma entrada y entonces recibes una notificación cada vez que alguien deja un comentario. Y tratándose de un sorteo, hay muchísimos!! Deberías intentar darte de baja de ese servicio. ¡¡Eso no es la suscripción al blog!! Para suscribirte correctamente al blog deberías hacerlo en la parte de la derecha del blog y únicamente recibirás entre 1 y 2 posts nuevos a la semana. Siento mucho las molestias que esto te esté causando 🙁

  • Maria

    Responder

    Hola necesito ayuda me e hecho dos test el primero me salió con una raya borrosa me lo hice por k no me venía la regla y a finales cuando me vine k me vino muy poquito tiempo y muy floja a los tres días me ice otro y me salió negativo y necesito saber si estoy embarazada o no (estoy buscando desde ace dos meses y el mes pasado es cuando me ice la prueba )

¡Deja un comentario!